Wednesday, February 18, 2015

This Wild Life : บางกอก 2015

งานฮิปสเตอร์เพื่อคนฮิปๆ
ตอนแรกที่ฟังนี่ไม่ได้คิดถึงฮิปสเตอร์ขนาดนั้น นึกว่าแค่ฟีลเคราๆสักๆฟอนต์ชื่อวงสวยๆเฉยๆ ไปถึงงานนี่โอ้โห้ นี่รวมชาวฮิปๆมาจากไหนได้เยอะแยะ ละที่ตลกคือ ที่ร้านใกล้ๆกันจัดงานแต่ง ซึ่งก็เป็นธีมฮิปสเตอร์เหมือนกัน ขนาดที่ว่าพี่หลายๆคนที่มาดูดิสวายไลฟ์ น่าจะเดินเนียนๆไปกินได้ 5555

เปิดวาร์ปกลับมาบ้านก่อน นอนไปหน่อยนึง ออกจากบ้าน ถึงเจเจกรีน 16.30 เป๊ะ 55555 แลกบัตรมีท นั่งเล่น ซื้อซีดี+โปสเตอร์ ซีดีอย่างถูก 300 (ละเหมือนเค้าเอามาเยอะมากเลยนะแบบเป็นลังเลยอะ พอตอนประตูเปิดหมดแล้วอะ พีค) ซักพักก็เริ่มเจอพี่ๆ เจอพี่บีม (ซึ่งพี่เค้ามาทักก่อน & เรานึกหน้าพี่เค้าไม่ออกเพราะไม่เคยเจอ ฮา) พี่หยกพี่เอลฟ์ พี่มิน แอนด์เดอะแก๊ง

ประมาณ 17.30 มั้ง ได้มีท เดินเข้าไปก็ตั้งแถว คราวนี้ได้สามแถวเองมั้ง งงๆเหมือนกัน คนอย่างน้อย ชีวิตดี ชิว รอนานเหมือนกันนะกว่าจะออกมา พอออกมาพี่แกเอาเก้าอี้ที่เค้าเตรียมไว้ไปเก็บ ทำหน้าจริงจังชีวิตมั่ก ทั้งแถวมองหน้ากันอย่างช็อค 5555555 แบบห้ะ คืออะไร ฮิปจริง ล้ำเว่อร์ ซักพักเซ็นไปสองสามคนพี่แกก็เดินไปคุยกับทีมงาน ตอนแรกแบบ เอาแล้ว ยกเลิกไม่ต้องมีท (ก็เว่อร์ไป 555) ปรากฎคือเค้าบอกว่า เซลฟี่ได้เต็มที่ นั่ลล้าคคค พอถึงแถวเราพี่แกก็เซ็นให้ แต่ไม่ค่อยคุยเลย เราก็ยืนเขินๆอยู่ 555 ถ่ายรูปรวม แล้วก็ถ่ายรูปเซลฟี่ กล้องของงานถ่ายให้เลย ก็ดีอะ แสงมันน้อยไปกล้องมือถือออกมาดับอนาถแน่ 555 ทุกคนถ่ายรูปเดี่ยวกับวงแบบเต็มที่มั่ก วงก็ให้เต็มที่ ขำ พี่หยกไปขอถ่ายรูปรอยสักที่ขาแอนโธนี่ ละพอนางยกขาลง นางบ่นปวด บอกแก่แล้ว จ๊ะ 5555

ซื้อหน้างานเลยจย้า

โต๊ะมีท

 
หลังจากเอาเก้าอี้ออก5555
เป็นกันเอง แฟนเซอร์วิสแบบสุดดดด

ออกมานั่งกินเบอร์เกอร์ (ในที่สุดก็ได้กิน คราวที่แล้วเหลือแต่เนื้อ 55) นั่งเม้าท์มอยไปเรื่อยๆ รำลึกความหลังสมัยดูคอนเสิร์ตใหม่ๆ อย่างเพลิน ประมาณ 19.45 เค้าก็เปิดประตู เลทมา 45 นาที ตอนแรกสุดอะนึกว่าไม่มีคนแน่เลย ทีไหนได้ แถวสาวๆยาวเฟื้อยไปยันร้านอาหารตามสั่งเลยจ่ะ ละงานนี้ผู้หญิงอย่างเยอะ 5555 ไม่น่าเชื่อ คืองานที่แล้วแบบต่อแถวอะ ผช.คือยาวเฟื้อยยย ผู้หญิงแปปเดียวได้เข้า นี่คือผญ.อย่างยาววว เข้าไปก็ยืนเกาะรั้วรอ ประมาณ 30 นาที พี่เควินออกมา เอาไอโฟนมาเสียบแจ็ค แอบตื่นเต้น เทคโนโลยีนี่มันล้ำจริงๆ 5555555

เป็นฮิปสเตอร์ต้องถ่ายรูปมุมสูง

เปิดมาด้วย History แอบงง แต่เห็นเซ็ทลิสต์ก็ประมาณนี้ทุกที่ คนร้องตามได้ แต่มือถือท่วมโลกมากช่วยด้วย แบบหันคอไม่ได้ติดหมด 5555 โถ่


ละพี่แกก็ใส่ๆมาเรื่อยๆ พูด thank you ทุกเพลงด้วยโน้ตเดียวกันประหนึ่งตัดแปะ55
Over It ชอบส่วนสามพยางค์เพลงนี้ คือดีย์
Root and Branches ชอบเพลงนี้อีกอะ ฮือว ความหมายดีมั่ก ชอบท่อนที่บอกว่า it's just not ours anymore ฮือว


ละพี่แกก็พักพูดทักทาย แบบพวกเรามาจากไหน มีอยู่ตอนนึงเค้าบอกพอเล่นเอเชียละคนแบบ polite มาก ถ้าเป็นที่เมกานะ คนจะตะโกนตลอดเวลาให้เล่นเพลงนั้นเพลงนี้ 5555 เราก็เออว่ะ มันไม่อยู่ในวัฒนธรรมเราขนาดนั้น หรือเป็นเพราะสาวๆเยอะ เออคิด 55

No More Bad Days คือชอบเพลงนี้อยู่แล้ว ยิ่งเค้าบอกแต่งให้แม่ คือซึ้งงะ เสียดายท่อน resilience is my promise แกเล่นกีต้าร์แทน ชอบท่อนนั้นเกือบจะที่สุดในเพลงละ เออละเหมือนเพลงนี้มั้ง พี่แกไม่หลบเสียงเลย ลากลงไปร้องต่ำกันเลยทีเดียว งง คิดไม่ทัน 555
Ripped Away this is a first song we've ever wrote as a band
Better With You พักหลังเริ่มงึมๆงำๆร้องไม่ค่อยได้ 55555
Puppy Love ตอนเริ่มพี่เควินบอกว่าแต่งให้คนที่สำคัญมากมากมากในชีวิต เค้าอายุแปดขวบ เป็นฮาล์ฟปอมเมอเรเนียน กำ 555555 นั่ลล้าค ในไบโอแกก็เขียนว่ารักหมา นั่ลล้าค จ่ะ ชอบท่อนผิวปาก คือแบบคือความพีคของโลกนี้ คือเราเป็นคนผิวปากไม่เป็นอยู่แล้ว ละยิ่งท่อนจบที่ผิวปากเป็นสามพยางค์คืออะไร ทำได้ไง พีคไปมะ พอเล่นจบเพลงเค้าก็บอก เนี่ย มีสองอย่างนะ 1. สาวๆที่กรี๊ดนี่กรี๊ดดังมากเลย ไปยืนทำอะไรกันอยู่ข้างหลัง ทำไมไม่มาข้างหน้า!? 2. พ่อหนุ่มคนนี้ (ชี้มาที่ฝรั่งคนใกล้ๆเราเลย) ท่อนที่บอกว่า It's just how much I love you เค้าหันไปร้องให้แฟน ละก็หันไป เอ้า แอนโธนี่ รอเหี้ยอะไรอยู่ตบมือสิครับ 55555 ละบอก they're getting laid tonight ด้วย วร้าย

A video posted by freedomyok (@freedomyok) on

ขอ tie-in แปป เค้าก็มีเพลงเกี่ยวกับหมานะ อิอิ



Bound To Break อะ เควิน : พวกเราออกอัลบั้มแรกกับ epitaph นะ มีใครมีแล้วบ้างยกมือ คนดู : เงียบ ตลกสัส 555 สงสาร เค้าบอกขอเล่นเพลงอัลบั้มใหม่บ้างนะ แล้วก็นี่เพลงสุดท้ายแล้ว บ้ายบายยยย

คนดูกัน One More Song! กันไปตามระเบียบ ฟร้อนโรว์ชาวป็อบพังค์ก็ได้แต่หวังว่าจะเล่น If it means a lot to you บ้างอะไรบ้าง 555555 ขึ้นมาปุ๊บก็บอกว่า เนี่ยเดี๋ยวจะเล่นเพลงคัฟเวอร์นะ เพลงนี้ของ เคธี่ เพอร์รี่ ชื่อ Fireworks เงิบกันทั้งห้อง งงไปเลย นึกว่าจะเล่นจริง ที่ไหนได้ Sleepwalking จย้า คนดูร้องดังกว่าเพลงวงอีก แอบสงสาร 5555555 เพลงสุดท้ายคือ Concrete จบลงไปด้วยดี ยืนรอแอบหวังให้ออกมาอีก 555 ละคือเค้าไม่ยอมเปิดไฟซักที งงกันไปเลย

งานนี้ชอบที่สุดคือความล้ำของแบ็คกิ้งแทร็คที่มาในไอโฟน และรำคาญอีกเสียงอะไรไม่รู้ ฟี้ๆ ตลอด รู้สึกจะประมาณเครื่องพ่นหมอกอะไรฟีลนี้ แบบโอ่ย มาตอนแรกนึกว่าเอฟเฟคจ้า 55555 อ่อละก็แอบเซ็งเวลาพี่แกไม่ร้องเสียงหลบ โถ่ ไม่ใจเลยพี่อะ 5555

ฟินกับความเป็นกันเองของศิลปินมั่กๆ ดีงามมมม กลับมาอีกนะจ๊ะ 



มีทีวีมาถ่ายด้วย ไม่ทำมะดา

 

งานแต่งธีมฮิปสเตอร์ค่า

มีธงกระดาษ รถโบราณ ต้นไม้ ครบข่ะ

No comments:

Post a Comment