เรื่องที่4: สดับลมขับขาน

เรื่องที่4: สดับลมขับขาน-มูราคามิ
หนังสือนิยายที่อ่านแล้วอ้าปากค้างทุกๆสองหน้าโดยเฉพาะช่วงแรกๆของหนังสือ หลายๆประโยคอ่านแล้วก็ทวนประโยคนั้นซ้ำไปซ้ำมาจนแบบอินมาก หลายๆประโยคก็inspire มากๆ เป็นหนังสือเล่มแรกที่มูราคามิเขียน รู้สึกว่าอ่านจบแล้วไม่เคว้งเท่ากับเล่มหลังๆที่เคยอ่านมาก่อน รู้สึกได้ถึงความเชื่อมโยงบางๆของวัฒนธรรมหนังสือแบบมูราคามิที่มีกับหนังสือเล่มต่อๆมา รู้สึกอยากอ่านทั้งหมดใหม่ตามปีที่เขียน อ่านเล่มนี้จบก็เพิ่งนึกได้ว่าตัวเอกไม่มีชื่อ เป็นหนังสือที่ตัดฉากสลับไปมาได้ตื่นเต้นมาก บางฉากก็ไม่เข้าใจว่ามีประโยชน์ต่อเนื้อหามากแค่ไหน แต่เหมือนเป็นฉากพักความคิด ตัวเอกเล่าเรื่องย้อนไปได้เรื่อยๆ ดูงงแต่พออ่านจบแล้วก็เข้าใจเรื่อง อ่านจบแล้วรู้สึกหนังสือบางมาก แต่ได้อะไรมาเยอะเหมือนกัน ช่วงท้ายๆเริ่มเป็นเนื้อหา ไม่ได้ปรัชญาอะไรมากมาย อ่านจบแล้วคว้าเล่มต่อไปแทบไม่ทัน อยากได้ฟีลลิ่งเคว้งๆอีก ยังเคว้งไม่พอ ยังอินกับเพลงฝรั่ง แอลกอฮอล์ มหาวิทยาลัย วัยรุ่นไม่พอ อ่านแล้วรู้สึกต้องกลับมาอ่านใหม่ ตอนอ่านครั้งแรกกับตอนอ่านครั้งที่2 ได้อะไรไม่เหมือนกันแน่นอน

ชอบ
-ที่ไปหาจิตแพทย์ เรื่องกระต่ายใส่นาฬิกาที่ไม่เดิน&ตลกที่บอกว่าต้องไปหาหมอฟันเพิ่มด้วย
-"ไม่มีงานเขียนใดสมบูรณ์แบบ เฉกเช่นไม่มีความท้อแท้สิ้นหวังสมบูรณ์" แค่ประโยคเปิดก็อ่านแล้วตายคาที่แล้ว
-แนวคิดของมุสิกเรื่องคนรวย เปรียบเทียบได้เข้าใจ ชัดเจนมาก ที่บอกว่าเหมือนดาวเทียมขึ้นวงโคจร พอเข้าไปอยู่ในวงโคจรแล้วก็ไม่ต้องใช้เชื้อเพลิงอีก แต่คนจนๆต้องดิ้นรนทุกวันๆ กับเรื่องเล็กๆน้อยๆ
-การบรรยายสภาพอากาศ รู้สึกว่าร้อนไปกับหนังสือจริงๆ เห็นภาพ
-ไม้เมตร 5555555
-รายการสิ่งที่ได้รับกับสิ่งที่ทำลาย
-ความเป็นเพื่อนแบบงงๆระหว่างตัวเอกกับมุสิก

เรื่องที่3: Ender's Game

หนังสือเรื่องที่3: Ender's Game
สนับสนุนหนังสือโดยเอสผ่วย
เป็นหนังสือเกี่ยวกับจักรวาล ต่างดาว ที่แทบไม่รู้สึกถึงห้วงอวกาศเลย 555555 กำ แต่เป็นหนังสือที่คิวท์มาก อาไล <3 บีนก็น่ารัก อิอิ อ่านเพลินๆไม่กี่วันจบ แปลลื่นพอสมควร น่าสงสารเอ็นเดอร์ ฮือ ใจร้าย นางก็อึดดีมาก เป็นหนังสือที่แบบผู้ชาย ผู้ชายเต็มไปหมด 55555 ชอบล็อกกับเดมอสเธนีส (สะกดถูกมั้ย) แต่เป็นพาร์ทที่อ่านไม่รู้เรื่องที่สุดในเรื่องเลย งงมาก ใครข้างไหนอะไรสนธิสัญญาวอร์ซออะไรไม่ได้เรียนรัฐศาสตร์ไม่เข้าใจ 55555 เกมยักษ์เป็นอะไรที่หดหู่มากๆ แต่ก็เหมือนเกมที่เติบโตไปพร้อมๆกับเอนเดอร์ ตกลงบักเกอร์มันยังไง บักเกอร์มาอ่านใจเอนเดอร์ใช่ปะ บักเกอร์ทำสถานที่ให้เหมือนนี่โหดมาก เราว่าหนังสือเล่มนี้ตีความได้เกือบทั้งเล่มแบบพวกความฝันของเอนเดอร์นี่แบบดูลึกลับลึกซึ้งมาก ซิมูเลเตอร์ตอนจบเท่ดี ทุกคนดูทำงานเป็นทีม ตอนแรกเรานึกว่ามันจะจบว่า บักเกอร์ไม่มีจริงเป็นแผนการของผู้นำประเทศที่แบบให้คนตื่นกลัวเพื่อก่อสงคราม 55555555555555 เป็นหนังสือที่อยากให้ทุกคนอ่าน เพลินดี จะอ่านเอาเพลินหรือจะอ่านเอาจริงเอาจังก็ได้ ชอบประเด็นที่เดินทางไปแล้วไม่แก่ ไซไฟดี แต่เกลียดตอนจบ โฮ คว้างมาก คว้างมาก

สรุป เรารีวิวได้กากมากเอาเถอะอ่านผ่านๆจงข้ามไป เดี่ยวดูหนังแล้วจะเปรียบเทียบกันอีกที

เรื่องที่ 21: Need For Speed

เรื่องที่ 21: Need For Speed-ดูเดอะมอลล์-ดูกับพ่อ
โอยเป็นหนังรถซิ่งที่โคตรพ่อโคตรแม่คลีนฉายช่องดิสนี่ย์ได้แบบไม่ต้องเซ็นเซอร์ สนุกจริงแต่คลีนไป-สปอยล์เยอะเลยแต่อ่านไม่เข้าใจหรอก 555555
ดูเพลินๆดีแบบหนังก็เรื่อยๆ มาดูเพราะเคยเล่นเกมแต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไรมาก รถก็ไม่รู้จัก 555555 แต่ตัวเนื้อเรื่องก็เพลินๆ แบบแม่งไม่มีใครหล่อเลยซักคนทั้งเรื่อง นางเอกก็หน้าตางั้นๆ บุคลิกแต่ก็ละคนก็เกือบจะไม่ชัด หลายอย่างไม่มีเหตุผล แบบดิโนจะขับชนพีททำไมทั้งๆที่รู้ว่าเดี๋ยวก็คว่ำ แล้วทำไมแม่งลงสะพานไปขนาดนั้น เว่อร์ไปปะ ทีตอนดิโน่โดนชนยังแค่คว่ำ นางดันไม่ตายอีก ฮ่วย ยิ่งตอนท้ายๆ แบบทิ้งประเด็นค้างไว้เยอะมาก ดิโน่โดนจับเรื่องฆ่าพีทมั้ย ทำไมโมนาร์คจัดการแข่งขันแล้วไม่เคลียร์กับตำรวจ จูเลียกลับไปทำอะไร แล้วทำไมอยู่ดีๆมารับได้ ได้อู่ซ่อมรถคืนมั้ย ทำไมมาเวอริคแม่งมีเครื่องบินตั้งแต่แรกวะโคตรเว่อร์ รถที่โทบี้ขับมาที่โดนชนคว่ำเป็นไงบ้างแล้ว แล้วตอนจบทำไมแม่งถึงโดนจับโง่ๆ โถ่ว คือเป็นพ้อยท์ที่แบบ ดูแล้วแบบ อ่อ นี่จะสอนว่าถ้าทำผิดกฎหมายยังไงก็ต้องเข้าคุก อะไรงี้เหรอ คือยังไง คือปล่อยให้นางอยู่นอกคุกซักแปปได้ม้อย ตอนที่ไปรับฟินน์ก็แบบ แล้วไง แล้วฟินน์ได้ซ่อมรถให้หรือเปล่า ปล่อยประเด็นค้างเยอะมาก ชอบฉากที่ขับรถอยู่แล้วเปลี่ยนที่นั่งกัน คิวท์จุงเร ฉากที่ขับรถออกจากโรงแรมแล้วโดนชนนี่แย่มาก กำลังเข้าได้เข้าเข็ม กำลังคิวท์ ตอนฟินน์ออกจากที่ทำงานแล้วถอดเสื้อผ้าหมดคือตลกมาก งงเพื่อนโทบี้ที่หน้าเม็กซิกันหน่อยๆ นางแทบไม่มีบทเลย ทำไม ออกจะดูเท่
งงที่ตอนไปรับฟินน์แล้วขับรถวนนางถ่ายวิดีโอด้วยไอแพด คืออะไร ยังไง ทำไมดูแอบกาก 5555
โทบี้หล่อกว่านี้ได้อีกมั้ย 55555 คือแต่นางขับรถแล้วเท่มาก ยิ่งตอนที่ใส่แว่นขับรถนี่ค่อยดูดีหน่อย ดูเท่ ดูมั่นใจ จูเลียคาแร็คเตอร์ไม่ชัด ตกลงจะสาวมั่นขายรถซิ่งหรือสาวกรี๊ดกร๊าดที่ขี้กลัวหรือสาวใจแข็ง หรือยังไง งง แต่นางคิวท์ดี ตอนที่ปีนไปเติมน้ำมันน่ารักดี ดิโน่ก็หล่อกว่านี้ได้อีกนะ 55555 

สรุป หนังรถซิ่งครอบครัวแห่งปี ชวนพ่อแม่ไปดูได้ไม่มีปัญหา ถ้าอยากดูสาวเอ็กซ์ๆเชิญเรื่องอื่น เรื่องรถนี่เพลินดี แต่พอดีไม่รู้จักอะไรเลย ก็เลยดูแต่เนื้อเรื่อง
ปล.สตันท์เยอะไปนะนี่มันปี2014แล้วยังต้องใช้สตันท์เยอะขนาดนั้นอีกเหรอ
ปลล. ชอบที่ขับรถข้ามสองเลน เกรียนมาก

ตอนแรกจะใช้โปรโมชั่นของ Mastercard ที่ซื้อ2ที่นั่งแถมป็อบคอร์น โค้ก ทีนี้กว่าจะลงทะเบียนบัตรได้ทำอยู่3รอบ เลยเลิก บายโค้ก บายป็อบคอร์น

เรื่องที่20: Noah

เรื่องที่20: Noah-ดูเดอะมอลล์งาม-ดูคนเดียว 
หนังที่ทุกคนรู้ตอนจบอยู่แล้วแต่เป็นหนังที่ดูแล้วเหนื่อยมากกกกกกกก ถ้าวันนั้นชีวิตดีอยู่ก็อย่ไปดูเลยดูแล้วหม่นๆ เหนื่อย ลุ้น นักแสดงดีจริง-สปอยล์นิดหน่อย

อุตส่าห์เขียนจนจบแล้วโพสต์หายไปไหนก็ไม่รู้ 55555 เป็นหนังที่ยาวเฟื้อยมาก ดูแล้วประทับใจซีจี พวกฉากที่สลับไปเรื่อยๆ แบบสัตว์เดินแล้ววิวัฒนาการไป หรือฉากที่สายน้ำไหลไปเรื่อยๆ สวยมาก ดูตั้งใจทำดี นักแสดงก็ดี ภรรยาของโนอาห์น่าสงสารมาก&เล่นดีมาก โนอาห์ก็เครียดเกิ้น อีโมชั่นเยอะตลอดเลย ทั้งเรื่องชอบคุณปู่ของโนอาห์ เกรียนดี 55555 ชอบพี่ชายคนโต คือหล่อ <3 ฮอทสุดๆ กิกิ

http://thats-normal.com/2013/07/guys-we-google-our-fantasy-doctor-who/

 

 

หล่อนะ หล่อนะ ดูจบแล้วแอบเกลียดโลแกน เลอร์แมน ถถถถ ต้องไปดูเองนะ 5555 เอ็มม่าคือน่ารัก น่าสงสารมากๆตอนแรกๆ
ไม่ชอบความยืดยาดของหนัง คือดูแล้วเหนื่อยใจยกกำลังห้า แบบแค่ประเด็นที่โนอาห์จะฆ่าลูกแม่งก็ทำให้อึดอัดพอละ นี่ยังมีประเด็นลูกจะฆ่าพ่อ โอยๆ อยากรู้ว่านี่คือมาจากตำนานหมดเลยปะ? หรือแต่งเพิ่ม คือเพลินๆดี ไม่น่าเบื่อ แต่แบบ โอย กินงู โอย น่ากลัว
แนะนำให้ไปดูคนเดียว จะได้ออกมาแล้วอึดอัดคนเดียว 5555 ไม่เหมาะแก่การใช้เวลาว่างชิวๆ เหมาะสำหรับคนที่ชอบดูโปรดัคชั่นอลังการ หรือติ่งเอ็มม่า 5555555555555 บางฉากงงๆ ฉากที่ไปตลาดแล้วไฟไฟม้ ยังงงว่าฝันหรือว่ายังไง ผู้พิทักษ์น่ารักดี อิอิ ชอบตอนจบที่โนอาห์กลับมาช่วยพรวนดิน แล้วก็มอบสิทธิ์ในการให้กำเนิดให้หลาน น่ารักดี

สรุปเป็นหนังที่อลังดี โปรดัคชั่นเว่อร์ แต่ดูแล้วเครียดชิบหาย 55555

สงกรานต์สยาม 2557

14 เม.ย. 57
เล่นตั้งแต่เกือบบ่ายสาม-สี่โมงเย็น
ใช้เวลาฝ่าออกมา หาทางออก เปลี่ยนชุด เดินหาอะไรกิน อีกเกือบชม.
ก็สนุกดี คนไม่ได้เยอะแบบคลั่งตาย พอไหลๆได้ เดินเพลินๆ ไม่ได้เอาปืนฉีดน้ำไปเหมือนเดิม 555555555 นัดกับจุ้ย ตี๋&เดอะแก๊งค์ botany นอดี้ นัดกัน11โมง ออกจากบ้านบ่ายโมง 5555555 ตลก ไปถึงก็เลยเดินเล่น หาเรื่องซื้อครีมกันแดดเพื่อเอาถุงพลาสติก #ทำไมดูidiotมาก บ่ายสองครึ่งฝ่าสงครามน้ำออกไปจากพารากอน-ดิจิตอลเกทเวย์ มีคนสาดน้ำเย็นมาเต็มหลังเลย พ่อง หนาว เดินเข้าดิจิตอล ไปออกข้างหลัง จุ้ยรออยู่แบบอะโลน มีตรวจของก่อนเข้าสยาม แล้วคือเป็นกระเป๋ากันน้ำ กว่าจะเปิดได้5555 ไปเล่นกับจุ้ยก่อนรอบนึง เด็กร้านขายน้ำสาดน้ำเย็นตลอด อออย &มีสปริงเกอร์พ่นน้ำ มีการ์ดอยู่ข้างบน มีขายผ้าขาวม้า สรงน้ำพระ เพลินๆ ไม่ต้องมีปืนก็ขำๆ มีคนแต่งคอสเพลย์เป็นยาม ตลกดี 55555 เสร็จแล้วกลับไปเจอพวกตี๋ ถ่ายรูปด้วย xperia ทุกคนตื่นเต้นว่าไม่กลัวเปียกน้ำหรอ 555555 ไปเดินอีกรอบ หยุดซื้อผ้าขาวม้าข้างร้านน้ำ ออย หนาว โดนสาดน้ำเย็น5555 สุดทางก็กลับ เออมีคนเอาทีวีมาครอบหัวกันน้ำ ตลก จุ้ยปวดหัว แยกไปทางแห้งๆ ที่เหลือมาไฟ่ต่อ เราเดินกลับตรงดิจิตอลเกทเวย์ ปรากฎว่าข้างหลังไม่ให้เข้า(?) เลยไปข้างๆ ก็มียามอีก นึกว่าไม่ให้เข้า เลยเดินไปอีกประตูข้าง
--------EXPLICIT PART----------EXPLICIT มากๆๆๆ โปรดข้ามไป
แถมมีคนดักสาดน้ำแบบทั้งขัน อีดอก ขอด่าหน่อย ถ้าขายของก็ขอให้เจ๊ง มึงสนุกมากใช่ปะสาดคนที่ตัวจะแห้ง จะกลับบ้าน แถมบอกก็กว่าจะเข้าใจ ฟังภาษาคนไม่เข้าใจเหรอวะบอกไม่สาดๆ แบบขนาดบอกว่า ไม่เอาค่ะ จะกลับแล้วค่ะ นางยังยืนถือขันค้างอยู่ พ่อง จนต้องแบบ ขอหน่อยเหอะ &ทำเสียงแข็ง แม่งถึงยอม อีดอก ไม่ขำนะเว้ย ยามผญ.แม่งก็ดุสัด แม่ง แค่จะเดินไปถามว่าซอย3แม่งอยู่ตรงไหน แม่งก็ ตัวเปียกไม่ให้เข้าห้างเลย! คือเรายืนชี้ป้ายค้างอะ แม่งเขียนว่าให้เข้าทางซอย3 บ้านไม่ได้อยู่สยามจะรู้มั้ยคะ? แถมเล่นแปะประกาศไว้ทุกประตู แทนที่จะ ตัวเปียกเข้าประตูนี้ คือถ้ารู้ก็ไม่ต้องหงุดหงิดอียามกับอีคนขายของละ
-------- clean part-------
เดินย้อนกลับมา ขอพี่สตาฟฟ์มุดรั้วมา เข้าประตูตรงกลาง ประตูข้าง เปลี่ยนชุดที่ดิจิตอลเกทเวย์ ห้องน้ำเหม็นมาก แต่ก็ไม่สกปรก เปลี่ยนชุด เช็ดตัว ไปพารากอน พยายามเดินหาร้านที่ราคา reasonable นิดนึง พบว่าไม่มี และเต็ม เลยจบที่มอสเบอร์เกอร์ นั่งกินแบบฟินๆ อร่อย เบอร์เกอร์ร้อนๆ โค้กเย็นๆ น้ำตาจะไหล กินเสร็จก็มาที่ bts พยายามจะใช้แต้มแรบบิทเติมเงินบัตรแรบบิท ไม่พอ ต้องกดตังค์ไปเติม ก็เลยได้กลับบ้าน พ่อมารับ เย้

สรุปวันนี้ใช้เงินไป

-ครีมกันแดด 159

-ผ้าขาวม้า 180 (สีสวยดี)

-มอสเบอร์เกอร์ 149

-แรบบิท 100

-เติมเงินมือถือ 50

=638 บาท แหม่ นี่เพิ่งครึ่งเดือนนะคะ เดือนนี้ยังอีกยาวไกล แหม่ 

คือจริงๆภาพนี้ต้องบรรยายว่า คนไทยผู้ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ในการหาที่อยู่ในรถบีทีเอส คือหัวขบวน ตรงที่คนมาจากรถเมล์ หมอชิต คนแน่นมาก ไม่มีที่นั่ง พอย้อนมาอีกฝั่ง โหย โล่ง เตะตะกร้อได้ แต่รูปคนเต็มอยู่กับน้อง จิรนตนาการเอา เข้าใจตรงกันนะ

มนุษย์ทีวี

ภาพบรรยายกาศ brought to you by Xperia Z

จุ้ยโดนอาถรรรพณ์

ที่เวที มีเซิ้ง โปงลาง เพลินๆดี

 

อียอร์เป็นนายแบบผ้าขาวม้า

น่ารักดี หน้าสยามเซ็น

ไปกินมาจริงๆนะ 555

ปิดท้ายแจร้

30 วิถึงดาวอังคาร- a journey that I will never forget

5 เมษายน 2557

ไบเทคบางนา ฮอลล์ EH106
ผู้ร่วมผจญภัย-พ่อมายแป๋มป้าเฟย์และน้องฟิน

บัตรของข้า

ปั่นเสื้อตัวนี้คืนวันที่่่่่4 ฉิวเฉียดมาก 5555555

ออกจากบ้าน 17.30 ตอนแรกจะไปรถไฟฟ้า แต่พ่อบอก ขับรถไปก็ได้ แล้วก็โชคดีมากที่ขับรถไป คือ40นาทีถึงบางนา จากงามวงศ์วาน ตั้งแต่ยังไม่ถึงก็โดนโทรตามจากแป๋มและป้าเฟย์ 5555 ไปถึงไบเทค เดินลงจากรถ เห้ยนี่พีเพิ่ลจากไหน อะไรยังไง 5555 ใส่เสื้อลายดอกเต็มไบเทคเลอ เดินไปฮอลล์ eh106 คืองงทางมากและพบว่าทุกคนต้องเดินย้อนทางลงรถเพื่อออกจากอาคารจอดรถ เออใช่ที่จอดรถอลังการมาก 555555 ถ้ำแบทแมนมาก ไปถึงก็เจอแป๋ม ถ่ายรูปคู่กับป้าย

ท่ายืนคือสิ้นคิดมาก 5555

เข้างานแล้วได้อันนี้มา อันนี้คือบัตร 3000

เข้าปุ๊บก็เจอป้าเฟย์มายืนรอ ยืมปากกาจาก echelon thailand ขอบคุณพี่แอดเนยแห่งเพจซัม41 นะคะ ไปเข้าห้องน้ำ เอาบัตรชิงโชคไปหย่อน แล้วก็ไปนั่งรอตรงหน้าประตู เจอพลวยแล้ว นางเอาของขวัญวันเกิดมาให้ เลยเอาฝากพ่อออกไปเก็บ ประตูเปิด19.30 ขาเข้านี่อนาถมากแบบเข้าใจคนมาก่อนนะ แต่มันงงไปหมดแล้วว่าใครมาก่อนมาหลัง พีเอ็มจีก็ไม่คิดจะทำแถวให้ดีๆเลยนะคะแหม่ ต้องตรวจบัตรอีกรอบก่อนเข้าด้วยนะ! แล้วคือตอนนั้นคนเริ่มใช้อารมณ์ละ แบบตะโกนด่ากัน คือเข้าใจว่าหงุดหงิด แต่ไม่ต้องหยาบก็ได้มั้งแหม่ เสียอารมณ์กันไปหมด พอเข้าไปได้ก็เข้าไปยืนตรงเวทีที่ยื่นออกมา ห่างจากรั้วประมาณ3แถว

นี่คือพีเพิ่ลตอนก่อนคอนเสิร์ตเริ่ม เยอะอยู่นะ ตอนที่หันไปดูข้างหลังก็แอบตกใจนะ แบบไม่ถึงครึ่งชม.ตรงที่เคยโล่งนี่ออกไม่ได้ละ 

ซักพักพี่แม็กก็โทรมา พี่แกพาเพื่อนมาอีกสองคน ใช้วิชานินจาฝ่าพีเพิ่ลเข้ามาได้ 5555

เกือบ 20.30 วงก็ขึ้น เพลงแรกมาเลย Birth จุดนั้นคือมองไม่เห็นอะไรในโลกเลยอะ 555 เห็นแต่มือ ได้แต่กรี๊ดเลย ปรี้จาเร็ดออกมา ใส่เสื้อแจ็กเก็ตหนัง ผูกเสื้อลายสก็อตไว้ที่เอว คิวท์ๆ 

Night of the Hunter เพลงมันตื้ดๆมาก โดดอย่างเดียว ยังมองไม่เห็นอะไรอยู่ดี 55555

Search and Destroy นางสั่งให้ get down แจร้ ทุกคนก็ย่อลง แล้วก็โดด อัดวิดีโอมานี่แบบ เหมือนเกิดแผ่นดินไหวอะ สั่นนนนนนนนน 5555

This Is War เป็นอะไรที่ cult มาก 55555 ท่อนที่ประสานเสียงอะอลังมากยังกะซีดีมาเอง 5555 ตอนที่พี่แกบอก Thailand, show me what you've got ก่อนคอรัสสุดท้ายนี่กรี๊ดมาก ลูกโป่งมา กรี๊ด 

เพลงอะไรจำไม่ได้ เท่ดี น่าจะ This is War

Kings and Queens พี่จาเร็ดออกมาใกล้ๆหนูละ ลูกโป่งนี่ก็แตกปังๆๆตลอด 5555

Conquistador ง่ะ ร้องไม่ค่อยได้ 55555 we wil we will we will rise again. 

Do or Die อลังง่ะ ตอนเริ่มก็ร้อง acapella กัน and the story goes on แบบขนลุกมาก คนชุดแรก หนุ่ม3คนขึ้นมา พี่จาเร็ดเอาธงไทยมาโบก 

City of Angels ชอบที่บอกว่า ไม่ได้มีแค่ที่ LA ที่เดียวที่เป็น city of angels กรี๊ดไปดิ 555555 คนร้องได้เยอะอยู่ พี่จาเร็ดบอกให้เปิดไฟฉาย หันไปดูก็สวยดี ติดที่ว่าเปิดไม่เป็น 55555

เอาวงไปเก็บ พี่จาเร็ดออกมาคนเดียว เล่าถึงตอนมากรุงเทพครั้งแรก ว่าประทับใจ history culture บลาๆ ติ่งดิ้นรัวๆ 55555 แล้วก็ I wanna pay respect to the great King of Thailand ว้าว พี่ทำการบ้านมาดีไปมั้ย ชอบๆ น่ารักดี แล้วก็ร้อง Hurricane คือมี Do you really want, do you really want me? คือ YES!! กันทั้งฮอล์ 555555555 คนที่ยืนรอบๆเราติ่งมาก ร้องดังมาก ชอบๆ พี่จาเร็ดนางเหมือน jesus มากพูดเลย พี่แกเรียกสาวไทย2คนขึ้นมา และสอนคำว่า Bangkok ในภาษาไทย 555555

The Kill พี่แกเล่นกีต้าร์แรงและชัดดี เอาสาว2คนไปยืนเป็นตัวประกอบ มีให้โบกมือด้วย
The Race คือร้องไม่ได้ 55555

Stay วงกลับมาละ เป็นเพลงหนึ่งในไม่กี่เพลงที่หาพี่โม่เจอ 55555 คือคนบังตลอดเลอ แง้

Closer to the Edge อีกเพลงที่อลัง เพิ่งรู้ตัวว่าไหลมาสุดเวทีแล้ว 555555 มี No! No! No! No! แบบไฟเปิดปิดตามเสียงคนตะโกน เท่ๆ โปรยกระดาษสีดาว เฟี้ยวฟ้าว พี่จาเร็ดมาใกล้ๆด้วย

แล้วก็ encore คนตะโกน We want more!! คือไม่รู้จะตะโกนอะไรชื่อวงยาวเกิน 55555

ทั้งงานถ่ายชัดแค่นี้ 55555

แล้วก็พี่แกมาเลือกคนขึ้นเวที สาวลูกครึ่งฝรั่งเศสขึ้นไปก่อน จะเรียกเพื่อนขึ้นไป พี่จาเร็ดบอก ไม่ได้ ต้องเป็น thai national เท่านั้น 55555 คนเยอะมาก การ์ดไม่ให้ขึ้นหลายคนอยู่ ที่มั่วๆมา 5555 แล้วก็ Up in the Air คนไปยืนอยู่ข้างหลัง มีทีมงานยืนกันไม่ให้คนวิ่งวุ่นด้วย ดูการจัดการเว่อร์ดี 555

นี่คือพีเพิ่ลที่ได้ขึ้นไป

งานจบกี่โมงจำไม่ได้อะ รู้แต่ไวมาก สั้นพอสมควร แต่ก็คุ้มนะ 555555 หล่อ 5555 คือทั้งงานเห็นแต่พี่จาเร็ด แบบรอบหน้าจะไปตรงพี่โม่ละ ไม่ไหว ตรงเวทียื่นนี่ไม่เห็นอัลไลเลย 5555 จบงานก็ถ่ายรูปกัน และพบว่าแม่พลวยได้ขึ้นเวที และได้กอดแชนน่อนด้วยจ้ะ!! ขากลับก็ไปส่งแป๋ม และกินข้าวต้ม กลับมาบ้านนั่งติ่ง 5555555555555555

ซ้ายไปขวา เรา น้อง แป๋ม น้องฟิน ป้าเฟย์ พี่ที่เจอในงาน2คน

ตรงกลางคือพลวย และพี่มิน พี่สาวในตำนานป็อบพังก์ 5555

พี่แม็ก แอดมินเพจกรีนเดย์ไทยแลนด์ฮ้าฟ

ปะป๊าและมาย

 รูปนี้เมนสตรีมมาก แต่ชอบ 5555