This Wild Life : บางกอก 2015

งานฮิปสเตอร์เพื่อคนฮิปๆ

ตอนแรกที่ฟังนี่ไม่ได้คิดถึงฮิปสเตอร์ขนาดนั้น นึกว่าแค่ฟีลเคราๆสักๆฟอนต์ชื่อวงสวยๆเฉยๆ ไปถึงงานนี่โอ้โห้ นี่รวมชาวฮิปๆมาจากไหนได้เยอะแยะ ละที่ตลกคือ ที่ร้านใกล้ๆกันจัดงานแต่ง ซึ่งก็เป็นธีมฮิปสเตอร์เหมือนกัน ขนาดที่ว่าพี่หลายๆคนที่มาดูดิสวายไลฟ์ น่าจะเดินเนียนๆไปกินได้ 5555

เปิดวาร์ปกลับมาบ้านก่อน นอนไปหน่อยนึง ออกจากบ้าน ถึงเจเจกรีน 16.30 เป๊ะ 55555 แลกบัตรมีท นั่งเล่น ซื้อซีดี+โปสเตอร์ ซีดีอย่างถูก 300 (ละเหมือนเค้าเอามาเยอะมากเลยนะแบบเป็นลังเลยอะ พอตอนประตูเปิดหมดแล้วอะ พีค) ซักพักก็เริ่มเจอพี่ๆ เจอพี่บีม (ซึ่งพี่เค้ามาทักก่อน & เรานึกหน้าพี่เค้าไม่ออกเพราะไม่เคยเจอ ฮา) พี่หยกพี่เอลฟ์ พี่มิน แอนด์เดอะแก๊ง

ประมาณ 17.30 มั้ง ได้มีท เดินเข้าไปก็ตั้งแถว คราวนี้ได้สามแถวเองมั้ง งงๆเหมือนกัน คนอย่างน้อย ชีวิตดี ชิว รอนานเหมือนกันนะกว่าจะออกมา พอออกมาพี่แกเอาเก้าอี้ที่เค้าเตรียมไว้ไปเก็บ ทำหน้าจริงจังชีวิตมั่ก ทั้งแถวมองหน้ากันอย่างช็อค 5555555 แบบห้ะ คืออะไร ฮิปจริง ล้ำเว่อร์ ซักพักเซ็นไปสองสามคนพี่แกก็เดินไปคุยกับทีมงาน ตอนแรกแบบ เอาแล้ว ยกเลิกไม่ต้องมีท (ก็เว่อร์ไป 555) ปรากฎคือเค้าบอกว่า เซลฟี่ได้เต็มที่ นั่ลล้าคคค พอถึงแถวเราพี่แกก็เซ็นให้ แต่ไม่ค่อยคุยเลย เราก็ยืนเขินๆอยู่ 555 ถ่ายรูปรวม แล้วก็ถ่ายรูปเซลฟี่ กล้องของงานถ่ายให้เลย ก็ดีอะ แสงมันน้อยไปกล้องมือถือออกมาดับอนาถแน่ 555 ทุกคนถ่ายรูปเดี่ยวกับวงแบบเต็มที่มั่ก วงก็ให้เต็มที่ ขำ พี่หยกไปขอถ่ายรูปรอยสักที่ขาแอนโธนี่ ละพอนางยกขาลง นางบ่นปวด บอกแก่แล้ว จ๊ะ 5555

ซื้อหน้างานเลยจย้า

โต๊ะมีท

 

หลังจากเอาเก้าอี้ออก5555

เป็นกันเอง แฟนเซอร์วิสแบบสุดดดด

ออกมานั่งกินเบอร์เกอร์ (ในที่สุดก็ได้กิน คราวที่แล้วเหลือแต่เนื้อ 55) นั่งเม้าท์มอยไปเรื่อยๆ รำลึกความหลังสมัยดูคอนเสิร์ตใหม่ๆ อย่างเพลิน ประมาณ 19.45 เค้าก็เปิดประตู เลทมา 45 นาที ตอนแรกสุดอะนึกว่าไม่มีคนแน่เลย ทีไหนได้ แถวสาวๆยาวเฟื้อยไปยันร้านอาหารตามสั่งเลยจ่ะ ละงานนี้ผู้หญิงอย่างเยอะ 5555 ไม่น่าเชื่อ คืองานที่แล้วแบบต่อแถวอะ ผช.คือยาวเฟื้อยยย ผู้หญิงแปปเดียวได้เข้า นี่คือผญ.อย่างยาววว เข้าไปก็ยืนเกาะรั้วรอ ประมาณ 30 นาที พี่เควินออกมา เอาไอโฟนมาเสียบแจ็ค แอบตื่นเต้น เทคโนโลยีนี่มันล้ำจริงๆ 5555555

เป็นฮิปสเตอร์ต้องถ่ายรูปมุมสูง

เปิดมาด้วย History แอบงง แต่เห็นเซ็ทลิสต์ก็ประมาณนี้ทุกที่ คนร้องตามได้ แต่มือถือท่วมโลกมากช่วยด้วย แบบหันคอไม่ได้ติดหมด 5555 โถ่

You have plans,yeah I have dreams But do I have the guts in me to leave.......pack my shit and leave #TWLdoesasia #thiswildlive

A video posted by freedomyok (@freedomyok) on Feb 17, 2015 at 8:14am PST

ละพี่แกก็ใส่ๆมาเรื่อยๆ พูด thank you ทุกเพลงด้วยโน้ตเดียวกันประหนึ่งตัดแปะ55
Over It ชอบส่วนสามพยางค์เพลงนี้ คือดีย์
Root and Branches ชอบเพลงนี้อีกอะ ฮือว ความหมายดีมั่ก ชอบท่อนที่บอกว่า it's just not ours anymore ฮือว

It's the first time in my life that my phone's recorder didn't ruin the goodness in live music, haha. Thank you for coming and also for the cover of katy perry's lol. Hope to see you guys again! @thiswildlife

A video posted by มาลัยวีณ์ (@malaivee) on Feb 17, 2015 at 8:00am PST

ละพี่แกก็พักพูดทักทาย แบบพวกเรามาจากไหน มีอยู่ตอนนึงเค้าบอกพอเล่นเอเชียละคนแบบ polite มาก ถ้าเป็นที่เมกานะ คนจะตะโกนตลอดเวลาให้เล่นเพลงนั้นเพลงนี้ 5555 เราก็เออว่ะ มันไม่อยู่ในวัฒนธรรมเราขนาดนั้น หรือเป็นเพราะสาวๆเยอะ เออคิด 55

No More Bad Days คือชอบเพลงนี้อยู่แล้ว ยิ่งเค้าบอกแต่งให้แม่ คือซึ้งงะ เสียดายท่อน resilience is my promise แกเล่นกีต้าร์แทน ชอบท่อนนั้นเกือบจะที่สุดในเพลงละ เออละเหมือนเพลงนี้มั้ง พี่แกไม่หลบเสียงเลย ลากลงไปร้องต่ำกันเลยทีเดียว งง คิดไม่ทัน 555
Ripped Away this is a first song we've ever wrote as a band
Better With You พักหลังเริ่มงึมๆงำๆร้องไม่ค่อยได้ 55555
Puppy Love ตอนเริ่มพี่เควินบอกว่าแต่งให้คนที่สำคัญมากมากมากในชีวิต เค้าอายุแปดขวบ เป็นฮาล์ฟปอมเมอเรเนียน กำ 555555 นั่ลล้าค ในไบโอแกก็เขียนว่ารักหมา นั่ลล้าค จ่ะ ชอบท่อนผิวปาก คือแบบคือความพีคของโลกนี้ คือเราเป็นคนผิวปากไม่เป็นอยู่แล้ว ละยิ่งท่อนจบที่ผิวปากเป็นสามพยางค์คืออะไร ทำได้ไง พีคไปมะ พอเล่นจบเพลงเค้าก็บอก เนี่ย มีสองอย่างนะ 1. สาวๆที่กรี๊ดนี่กรี๊ดดังมากเลย ไปยืนทำอะไรกันอยู่ข้างหลัง ทำไมไม่มาข้างหน้า!? 2. พ่อหนุ่มคนนี้ (ชี้มาที่ฝรั่งคนใกล้ๆเราเลย) ท่อนที่บอกว่า It's just how much I love you เค้าหันไปร้องให้แฟน ละก็หันไป เอ้า แอนโธนี่ รอเหี้ยอะไรอยู่ตบมือสิครับ 55555 ละบอก they're getting laid tonight ด้วย วร้าย

Is just how much I love you #poppylove #TWLdoesasia #bangkok #thailand

A video posted by freedomyok (@freedomyok) on Feb 17, 2015 at 8:42am PST

ขอ tie-in แปป เค้าก็มีเพลงเกี่ยวกับหมานะ อิอิ

Bound To Break อะ เควิน : พวกเราออกอัลบั้มแรกกับ epitaph นะ มีใครมีแล้วบ้างยกมือ คนดู : เงียบ ตลกสัส 555 สงสาร เค้าบอกขอเล่นเพลงอัลบั้มใหม่บ้างนะ แล้วก็นี่เพลงสุดท้ายแล้ว บ้ายบายยยย

คนดูกัน One More Song! กันไปตามระเบียบ ฟร้อนโรว์ชาวป็อบพังค์ก็ได้แต่หวังว่าจะเล่น If it means a lot to you บ้างอะไรบ้าง 555555 ขึ้นมาปุ๊บก็บอกว่า เนี่ยเดี๋ยวจะเล่นเพลงคัฟเวอร์นะ เพลงนี้ของ เคธี่ เพอร์รี่ ชื่อ Fireworks เงิบกันทั้งห้อง งงไปเลย นึกว่าจะเล่นจริง ที่ไหนได้ Sleepwalking จย้า คนดูร้องดังกว่าเพลงวงอีก แอบสงสาร 5555555 เพลงสุดท้ายคือ Concrete จบลงไปด้วยดี ยืนรอแอบหวังให้ออกมาอีก 555 ละคือเค้าไม่ยอมเปิดไฟซักที งงกันไปเลย

งานนี้ชอบที่สุดคือความล้ำของแบ็คกิ้งแทร็คที่มาในไอโฟน และรำคาญอีกเสียงอะไรไม่รู้ ฟี้ๆ ตลอด รู้สึกจะประมาณเครื่องพ่นหมอกอะไรฟีลนี้ แบบโอ่ย มาตอนแรกนึกว่าเอฟเฟคจ้า 55555 อ่อละก็แอบเซ็งเวลาพี่แกไม่ร้องเสียงหลบ โถ่ ไม่ใจเลยพี่อะ 5555

ฟินกับความเป็นกันเองของศิลปินมั่กๆ ดีงามมมม กลับมาอีกนะจ๊ะ 

มีทีวีมาถ่ายด้วย ไม่ทำมะดา

 

งานแต่งธีมฮิปสเตอร์ค่า

มีธงกระดาษ รถโบราณ ต้นไม้ ครบข่ะ

WOW. Bangkok exceeded my expectations tonight. Huge singalong and such an energized crowd. Thank you all so much. Can't wait to come back.

— Kevin Jordan (@KevinTWL) 17 Février 2015

New Found Glory Live in บางกอก 2015

มีทแอนด์กรีทครั้งแรกในชีวิต

ฮือออออ คือเป็นงานที่ฟินมากแบบฟินมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนแรกก็ซื้อบัตรแพคคู่ twl ไปไม่ได้คิดอะไร ตอนแรกไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้คิดว่าจะได้มีท คือไม่ได้ติ่งมากเลยไม่ซีเรียสอะไร พอก่อนงาน พี่ไมค์ แอมโบรสลงอินสตาแกรมว่ามาเล่นแทน โหยยยยย แทบจะกรี๊ด ติ่งออกทันที พอได้มีทก็เลยแอบหวังว่าจะได้เจอพี่ไมค์ซักหน่อย

วันงานออกจากศาลายาตั้งแต่บ่ายสาม ไปถึงจตุจักรกรีนชิวๆตอนประมาณสามครึ่ง แลกบัตรมีท (ลืมถ่ายรูป555) ละก็ไปกินข้าวที่เจเจมอลล์ เดินถ่ายรูปเล่นอะไรไปเรื่อย

ยังเป็นเด็กน้อยอยู่ค่ะ

แฮ่

 กลับมาก็เกือบห้าโมงละ เดินไปเดินมา เจอพี่ๆแก๊งดูคอนเสิร์ต พี่หยก พี่ขวัญ พี่เนย พี่เบิร์ธ นั่งรอแปปนึง ยังคงได้ยินเสียงซาวนด์เช็คจากข้างใน ห้าโมงนิดๆก็เข้าไป ตั้งแถว10แถว เค้าบอกให้เซ็นได้แค่หนึ่งอย่าง ห้ามถ่ายรูปเซลฟี่ เราก็เออ โอเค ยังไงก็ตั้งตารอเจอพี่ไมค์ 55555555 เข้าไปคือพอเดินออกมาน้าแกก็โบกมือให้ จอร์แดนอย่างแก่ พี่เอียนผอมลง แชดหัวฟ้าคืออะไร 5555555 คือกรี๊ดพี่ไมค์มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก หล่อลากสุดๆๆๆๆๆๆๆๆ เราแถวที่เท่าไหร่จำไม่ได้ 5555 พอเดินเข้าไปก็เจอน้าแชดก่อน ละก็เอียน จอร์แดน ทุกคนถามฮาวอาร์ยูหมดเลย ไม่รู้จะตอบอะไร บอก เกรท (โง่มั่ก เรียนอังกฤษมากี่ปีวะ) พี่จอร์แดนยื่นมือให้เชคแฮนด์ด้วย จริงๆอยากไฮไฟว์กับลุงๆแกนะแต่ไม่ทันซักคน 555555 พอถึงพี่ไมค์ก็ยื่นบัตรคอนเสิร์ตให้เซ็น บอก can you sign here? ละก็บอกว่าเนี่ยมาดูsyg ทั้งสองรอบเลยนะ เค้าก็พูดอะไรซักอย่างฟีลจริงหรอ 5555 ละเราก็บอก can I hug you? ฮีบอก ชัวร์ (แรดมั่ก) แบบโมเม้นนั้นคือฟินมั่ก หล่อออออ ละฮีบอก I broke your ticket 555 เราแบบ มะเป็นไรรรร ขอลายเซ็นเสร็จก็ถ่ายรูปรวม

เวที

โต๊ะมีท

 

หล่อเนอะ

ปลื้มยั่งก่ะได้เกียรติบัตร

ฟินนนนนนนน

บรรยากาศข้างนอก

ออกมาก็นั่งเปื่อยยาวๆๆๆๆ กินไก่ไปชิ้นนึง นั่งเม้าท์กับพี่ๆระลึกความหลังมั่งอะไรมั่ง เดินไปเข้าห้องน้ำเสียสามบาท เซ็ง 55555 ทิชชู่ก็ไม่มี คนก็ทยอยมาเรื่อยๆ ตอนแรกเห็นคนหน้างานอย่างน้อย ตอนแรกนึกว่าเอาแล้ว เจ๊งมั้ยเนี่ย แต่พอใกล้ๆก็เริ่มเยอะ ประตูเปิดทุ่มกว่าๆ เข้าไปนี่คนได้แค่ซักสามแถวเอง ตอนนั้นเริ่มหิวละ 5555 ยืนหิวจนจบงานเลยฮือ วงเล่นจริงๆเกือบสองทุ่ม ตอนนั้นคนเยอะพอเซอเคิลพิทแล้ว ยังดี เจอตา @giglife ด้วย เดินสูงผมยาวไปมา 55555

เซ็ทลิสต์ตามนี้เลยจ่ะ

เปิดมาด้วยวีดีโอนี้

ละพี่ไมค์พี่แชดพี่เอียนก็เดินเข้ามา เปิดด้วย Selfless เรายืนตรงฝั่งพี่เอียน ฮีแลบลิ้นให้กล้องตลอดเวลา 5555 นั่ลล้าค จอร์แดนคือแก่จริงงงงงงงง แรงมีตกนิดหน่อยตอนเพลงหลังๆแต่ก็โอเคอะ น้ากิกไลฟ์เดินไปเดินมาตลอดงานทั้งเล่นกีต้าร์แบ็คอัพ เล่นคีบอด ส่งกีต้าร์ ครบ55555
ส่วนใหญ่ก็คือฟินพี่ไมค์ หล่อมั่ก ดูไป แกะกลองไป ฟินไป 55555
Resurrection ฟินพี่ไมค์จุง 555

Hold My Hand ตอนร้องไปทุกคนก็ยกมือวววว

Anthem For The Unwanted คือเหมือนพี่ไมค์จะจังหวะล่มๆนิดนึง เล่นไปก็เลื่อนๆเท็มโป้ขึ้นๆลงๆ พี่แชดก็หันมามอง โอ๋ ไม่เป็นไรนะติ่งให้อภัย
Worst Person ก่อนเล่นเพลงนี้คือพี่แชดถามว่า มีใครมี Resurrection มั้ย คนยกแอบน้อย เรายังไม่ยกเลย ยังไม่ได้ซื้อ 555555 พี่แชดบอกว่าเนี่ย นี่สตูดิโออัลบั้มที่ 8 แล้วนะ เราเล่นมา 18 ปีแล้ว ถ้าไม่มีพวกคุณก็ไม่มาขนาดนี้ กรี๊ด ละก็บอกว่าเดี๋ยวจะสอนร้องให้ จอร์แดนชอบมากเวลาพวกคุณร้องตาม เอานะ ไปปป เดี๋ยวตอนจบก็ร้องได้ เคนะ ละก็ให้พี่ไมค์ตีกลองละพี่จอร์แดนสอนเนื้อ อย่างเฟี้ยว

It's Not Your Fault มีเสียงคีย์บอร์ดมุ้งมิ้ง  แอบรำคาญเสียงพี่จอร์แดนเพลงนี้ 55555
Ready And Willing ก่อนขึ้นพี่แชดบอก นี่เพลงนี้เกี่ยวกับการทำอะไรซักอย่างให้ประสบความสำเร็จ (พูดฟีลแหละนี้จำเนื้อหาไม่ได้ 5555) 
Failure's Not Flattering เฮ้ เฮ้ เฮ้ เฮ้

Kiss Me โอ่ย เพลงสมัยมอปลายมากจ้า อย่างหลอน 5555555555 แต่พีคอะแบบครั้งแรกที่ฟังคือตอนมอสาม นี่ปีหนึ่งแล้ว ยังบอกเพื่อนที่วงให้เล่นคิสมีเวอร์ชั่นนิวฟาวอยู่เลย

Intro ฟังกี่ทีก็พีค และก็ร้องตามไม่ได้ 5555555555555 เร็วมั่ก ตอนฟังครั้งแรกสี่ปีทีแล้วนึกว่าพี่แกเอาเพลงมาสปีดอัพ ที่ไหนได้แม่งเร็วเกือบเท่านั้นตั้งแต่แรกละ 55

My Friends Over You ฮือพีค คือแบบท่อน You were everything I've wanted บั่บว่าาาาาา ฟินนน ที่เค้าหยุดทั้งวงอ่ะ โอ่ย งดงามเหลือเกิน 5555

ละพี่แกก็แต้งกิ้วเปิดวาร์ปลงไป ข้างล่างก็ตะโกน NFG! NFG! NFG! ขึ้นมาก็ต่อด้วย One More Round เพลงนี้เดี๋ยวเป็นเอ็มวีด้วย แอบไปเห็นมา

nfg #onemoreroundvideo

A photo posted by Justin K (@giglife) on Feb 2, 2015 at 1:00am PST

 Truck Stop Blues รู้สึกพี่ไมค์จะเข้าผิด ไม่ชัวร์ 555 พี่แชดก็กวนตีน are you ready mikey? อยู่นั่นน่ะ 
All Downhill From Here จบอย่างฟินมั่ก เดือดฝุดๆ ชอบตอนจบทั้งเพลงนี้ละก็ My friends ที่เค้าย้ำลูกจบอีกรอบ เฟี้ยวดี
มีอยู่ตอนนึงพี่แชดบอกว่า ที่เรายังเป็นวงอยู่เพราะเรารักที่จะเล่นดนตรี ไม่ว่าคนจะมาดูเท่าไหร่ พันคน หรือคนเดียว เราก็จะเล่น เพราะเรารักในเสียงดนตรี พีคสัสสสสสสส <3 เออละพี่แชดร้องประสานมาทีไรพีคทุกที แน่นดีชอบ

จบก็ถ่ายรูป แฮปปี้ ฟิน แอบงอนพี่ไมค์ ยื่นไม้กลองให้สาวฝรั่งนิ่มๆเลย แล้วพวกหนูล่ะพี่ 5555

หน้าพร้อมออกกล้องตลอดข่าาาา

เจอพี่แนร์ อิอิ