เรื่องที่ 7 : ดอกเตอร์กับรูทและสูตรรักของเขา

หนังสือที่โฆษณาว่าเป็นนิยายรักเศร้า แต่พออ่านละไม่เห็นเป็นแบบนั้นเลย

เรื่องเปิดมาด้วยการแนะนำดอกเตอร์ แม่บ้าน และรูท หนังสือนิยายเล่มนี้อัดแน่นไปด้วยความรักในรูปแบบต่างๆ รักระหว่างแม่กับลูก รักแบบห่วงใยของแม่บ้าน รักต้องห้าม (?) รักในอดีต ความรักที่มีต่อเบสบอลล์ และที่สำคัญที่สุด ความรักต่อตัวเลขที่ดอกเตอร์มีให้

เป็นหนังสือที่ต้องใช้ความพยายามในการเข้าใจสูงมาก ตั้งแต่วิธีการเล่นเบสบอลล์ ต้องเข้าใจและจำชื่อนักเบสบอลล์ให้ได้ว่าคนนั้นคนนี้มีความหมายอย่างไร และจะปวดหัวเป็นพิเศษกับสูตรเลขต่างๆ บางทีทั้งหน้าก็เต็มไปด้วยตัวเลข ผู้เขียนคงจะพยายามทำให้ผู้อ่านเข้าใจและเห็นภาพตาม แต่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย งงงงงงงงงงง

เนื้อเรื่องดำเนินไปเรื่อยๆเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างดอกเตอร์ แม่บ้าน หญิงม่าย และรูท ปกหลังเขียนซะเป็นรักสามเศร้า จริงๆเท่าที่รู้สึกก็คือตัวละครแม่บ้านมีความรักแบบห่วงใย เหมือนแม่เป็นห่วงลูกมากกว่ารักแบบคนรัก หญิงม่ายก็ไม่ได้เหมือนจะรักดอกเตอร์ในแบบนั้น แค่ไม่ต้องการให้ใครมาเป็นห่วงดอกเตอร์ซึ่งมีความทรงจำแค่80 นาที

ชอบทุกตอนที่ดอกเตอร์แสดงความรักต่อรูท ช่วยสอนการบ้าน จัดงานวันเกิด เป็นมุมที่น่ารักมากๆ บรรยายออกมาได้น่ารัก ทั้งเรื่องดูเหมือนจะมีดอกเตอร์คนเดียวที่ผู้เขียนตั้งใจใส่รายละเอียดแบบชัดๆ เช่นว่ากลัวคน ไม่ชอบสระผม ไม่ชอบกินแครอท แต่ตัวละครอื่นค่อนข้างโดนละเลย

โดยรวมเป็นหนังสือที่บรรยากาศอบอุ่นดี ไม่อึดอัดมาก ไม่ค่อยพีค อ่านเพลินๆได้ ดอกเตอร์กับรูทน่ารัก